"Μαζέψτε τα και δρόμο" (η δημόσια υγεία δεν είναι για όλους)

Πριν από μερικές μέρες, ο υπουργός υγείας Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε πως "Δεν μπορούν να έχουν όλοι πρόσβαση στην δημόσια υγεία" και πριν από δύο μέρες μια φίλη έγινε μάρτυρας του τι μπορεί αυτό να σημαίνει στην πράξη. 

Στις 6 Νοέμβρη, στο Λαϊκό Νοσοκομείο, ο επιμελητής της Μονάδας Ειδικών Λοιμώξεων (Μονάδα στην οποία παρακολουθούνται και νοσηλεύονται άνθρωποι που ζουν με HIV), ακυρώνοντας κάθε έννοια ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπιάς, έδιωξε εσπευσμένα και απροειδοποίητα, νοσηλευόμενα άτομα με HIV που ήταν χρήστες/χρήστριες ναρκωτικών ουσιών, μεταξύ των οποίων και μια από τις γυναίκες που είχε διαπομπευτεί και διωχθεί στην γνωστή υπόθεση του κυνηγιού μαγισσών που έγινε πριν από δύο περίπου χρόνια. Σύμφωνα με την καταγγελία τους είπε "Μαζέψτε τα και δρόμο... Περιμένουν και άλλοι στην σειρά!", υπογράφοντας μαζικά εξιτήρια, ενώ οι άνθρωποι αυτοί έχρηζαν ακόμη νοσηλείας.

Οι άνθρωποι που διώχθηκαν κακήν κακώς από το νοσοκομείο, σε αρκετές περιπτώσεις δεν ήταν καν σε θέση να μετακινηθούν, ούτε είχαν συνοδούς και συγγενείς για να τους βοηθήσουν, ενώ το νοσοκομείο δεν παρείχε ασθενοφόρο για την μεταφορά τους. Ασθενείς και άνθρωποι από την κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείο ζητούσαν από τον επιμελητή να τους δοθεί περισσότερος χρόνος, για να λάβουν την απάντηση "ΕΞΩ!!! Το πρόβλημα είναι δικό σας...πρέπει να φύγετε, περιμένουν και άλλοι..."

Δυστυχώς, το γεγονός πως οι χρήστες και χρήστριες ναρκωτικών ουσιών δεν είναι επιθυμητοί ασθενείς και πολλές φορές δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση στην δημόσια υγεία δεν είναι κάτι καινούριο και φυσικά σε μια χώρα όπου "δεν χωράμε όλοι στην δημόσια υγεία" μερικοί αντί να φροντίζουν να γίνουν κατάλληλες δομές για την φιλοξενία και την φροντίδα τους, να υπάρχει η απαραίτητη συνεργασία μεταξύ των νοσοκομείων και οργανώσεων/προγραμμάτων απεξάρτησης και επανένταξης, θα προτιμήσουν να πετάξουν τους ανθρώπους αυτούς ξανά στο δρόμο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν. 

Αλλά σε μια χώρα όπου η διαφορετικότητα και η μη κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά σε καθιστούν λιγότερο από άνθρωπο, το να θεωρούμε πως κάθε ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία και πως όλοι και όλες πρέπει να έχουμε ίση και επαρκή πρόσβαση στην υγεία μοιάζει όλο και περισσότερο ουτοπικό και όταν ο Άδωνις λέει πως "δεν είναι όλους" φυσικά και δεν εννοεί ότι θα αποκλείσει τον αγαπημένο του νομοταγή νοικοκοιραίο...