Οροθετικές μητέρες - Ιστορίες ελπίδας

Σήμερα, χάρη στην επιστημονική έρευνα, την γνώση και την αντιρετροϊκή αγωγή, μια οροθετική γυναίκα μπορεί να γεννήσει ένα υγιές παιδί το οποίο δεν θα είναι φορέας του ιού.

Επιπλέον, τα οροθετικά παιδιά και ενήλικες, μπορούν να ζήσουν υγιής ζωές, χωρίς να κινδυνεύουν να αρρωστήσουν, εφόσον γνωρίζουν ότι ζουν με τον HIV και λαμβάνουν θεραπεία.

Παρακάτω, τρεις ιστορίες, από τρεις οροθετικές μητέρες.




Julie : Η.Π.Α

Το όνομα μου είναι Julie και είμαι μια 25χρονη μητέρα πλήρους απασχόλησης.
Γεννήθηκα με HIV το 1987, αφού η μητέρα μου κόλλησε τον ιό HIV χωρίς να το γνωρίζει, από μετάγγιση αίματος. Έμαθε ότι ήταν οροθετική αφού ήταν ήδη έγκυος. Πέθανε από AIDS όταν εγώ ήμουν τεσσάρων και με μεγάλωσαν ο παππούς και η γιαγιά μου μέχρι να πάω στο γυμνάσιο. Από εκείνη την περίοδο και στην υπόλοιπη ζωή μου έχω βιώσει τον στιγματισμό και την προκατάληψη που περιβάλλει συνήθως τους ανθρώπους που ζουν με HIV. Δεχόμουν αρνητικά σχόλια και πειράγματα από τους συμμαθητές μου επειδή ήμουν ανοιχτή με το status μου. Αλλά παρά τα σκληρά τους λόγια και τις προσβολές, έμαθα να χρησιμοποιώ την εμπειρία μου για να βοηθώ τον εαυτό μου και τους άλλους.

Ξεκίνησα να δουλεύω με την οργάνωση EGPAF (Elizabeth Glaser Pediatric AIDS Foundation) για να εκπαιδεύω παιδιά και εφήβους για το HIV/AIDS στην παιδική ηλικία. Το έκανα έτσι ώστε οι συνομήλικοί μου να καταλάβουν περισσότερα για το HIV/AIDS και να βοηθήσω άλλα οροθετικά παιδιά να μην βιώσουν τα συναισθηματικά τραύματα που βίωσα εγώ. Το έκανα ώστε άλλα παιδιά να έχουν μια καλύτερη ευκαιρία από εμένα.

Χάρη στην ενημέρωση και την πρόσβαση στην θεραπεία και τις υπηρεσίες που είχα την ευκαιρία να δημιουργήσω και να μοιραστώ με τον κόσμο μέσα από την EGPAF, κατάφερα να μείνω έγκυος και σήμερα να είμαι μητέρα ενός οροαρνητικού παιδιού. Όπως και πολλές οροθετικές μητέρες σε όλο τον κόσμο, έχω ένα υγιές, ευτυχισμένο αγοράκι χωρίς την ανησυχία ότι μπορεί να έχει HIV.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλές μητέρες σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν λάβει ακόμη αυτό το δώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει πρόσβαση σε υπηρεσίες πρόληψης. Σε άλλες περιπτώσεις, οι γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι είναι δυνατή η πρόληψη της μετάδοσης από την μητέρα στο παιδί.

Είμαι ζωντανή απόδειξη ότι ένα οροθετικό παιδί μπορεί να ενηλικιωθεί και να ζήσει μια υγιή ζωή. Ο γιός μου είναι απόδειξη ότι οι οροθετικές μητέρες μπορούν να γεννήσουν υγιή μωρά. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι και να μοιράζομαι την ιστορία μου και αυτές τις απίθανες ευκαιρίες με οικογένειες σε όλο τον κόσμο που το έχουν περισσότερο ανάγκη.

Rose : Μαλάουι

Έχω πέντε παιδιά- αλλά θα έπρεπε να είναι έξι. Πριν γεννηθεί το τελευταίο μου, είχα μια αποβολή καθώς αρρώστησα ενώ ήμουν έγκυος. Ανακάλυψα ότι ήμουν οροθετική.

Ο σύζηγός μου κι εγώ είχαμε στεναχωρηθεί πολύ και του είπα ότι θα έπρεπε κι αυτός να εξεταστεί. Ήταν επίσης οροθετικός.

Μετά από καιρό, ένιωθα πολύ καλύτερα και αποφασίσαμε ότι θέλαμε κι άλλο παιδί. Αλλά φοβόμασταν λόγω του status μας ως οροθετικοί. Σε μια κλινική, το προσωπικό μας ενημέρωσε ότι μπορεί μια οροθετική μητέρα να γεννήσει ένα υγιές μωρό.

Ακολουθήσαμε πολύ αυστηρά τις οδηγίες σχετικά με την πρόληψη της μετάδοσης και σήμερα, έχουμε μια ακόμη κόρη, την Dalice. Εξετάστηκε για HIV όταν ήταν πέντε μηνών και ξανά στους δέκα μήνες. Με περηφάνια σας αναφέρω ότι δεν είναι οροθετική και είναι απόλυτα υγιής.

Ο σύζυγος μου ο Jimmy κι εγώ είμαστε τώρα ενημερωτές σε μια οργάνωση και μια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης της κοινότητας του χωριού Gomeza. Χρησιμοποιούμε τους εαυτούς μας ως παράδειγμα για το πως μπορείς να είσαι οροθετικός/ή, αλλά να παραμένεις υγιής και να κάνεις υγιή, μη οροθετικά παιδιά.

Ζούμε μια πλήρη ζωή - μια ζωή με ελπίδα. Αλλά πάντα συμβουλεύουμε τους ανθρώπους να προσέχουν και πάνω απ'όλα, να εξετάζονται για HIV.

Florentine : Καμερούν 

Η Florentine είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει και εργάζεται στο Καμερούν. Όταν ήταν 19, σε μια επίσκεψη στον γιατρό της έμαθε δύο ευχάριστα γεγονότα. Ότι ήταν έγκυος και ότι δεν είχε HIV. Δυστυχώς, το δεύτερο δεν ήταν αλήθεια. Όχι μόνο έμαθε αργότερα ότι ήταν οροθετική, αλλά όταν ο πεθερός της το έμαθε, την έδιωξε από το σπίτι του.

Φιλοξενήθηκε τότε στους γονείς της και ξεκίνησε να παρακολουθείται σε μια μονάδα υγείας, μπήκε σε ομάδα στήριξης για ανθρώπους που ζουν με HIV και άρχισε να λαμβάνει θεραπεία για την πρόληψη της μετάδοσης του HIV στο παιδί.

Ο γιος της, ο Faith, έλαβε επίσης αντιρετροϊκή αγωγή λίγο μετά την γέννα και έτσι ο Faith σήμερα συνεχίζει να είναι υγιής, χωρίς να έχει HIV.

Μετά από αυτή την εμπειρία της, η Florentine ξεκίνησε να δουλεύει με ομάδες υποστήριξης για ανθρώπους που ζουν με HIV. Μέχρι το 2012 έχουν δημιουργηθεί 90 τέτοιες ομάδες, με πάνω από 3000 μέλη. Υπό την καθοδήγηση της Florence, οι ομάδες αυτές βοηθούν στο να μειωθεί το στίγμα γύρω από τον HIV στις κοινότητες όπου δραστηριοποιούνται. Επίσης προσφέρουν σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη παιδικές τροφές, συμβουλές διατροφής και εκπαίδευση σε δραστηριότητες που μπορούν να επιφέρουν οικονομικά οφέλη.

πηγή (και περισσότερες ιστορίες) : http://pedaids.org/