Διακρίσεις και αποκλεισμό αντιμετωπίζουν στην εύρεση φιλοξενίας και στέγης οι άστεγοι/ες που ζουν με HIV/AIDS στην Ελλάδα.Η στέγη, η τροφή και η ένδυση, αποτελούν βασικές ανάγκες επιβίωσης, ανάγκες τις οποίες καλείται το Κράτος Πρόνοιας να καλύψει για κάθε άνθρωπο που τις στερείται, μέσα από δομές και προγράμματα τόσο για τον ευρύ πληθυσμό, όσο και πιο στοχευμένα για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, σύμφωνα με την χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε.
Σε αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που φροντίζουν μέσα από διάφορες δομές και προγράμματα να μην μένουν χωρίς στέγη οι άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS, στην Ελλάδα οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες και οι πιθανότητες να βρεις φιλοξενία ελάχιστες.
Το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι ο μόνος φορέας που διαθέτει επίσημα δομές φιλοξενίας για οροθετικούς. Πρόκειται για τη «Δομή Φιλοξενίας Άπορων Ενηλίκων Οροθετικών» (Αθήνα) και για τον «Ξενώνα Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης» (Πειραιάς). Οι θέσεις σε αυτές τις δομές είναι περιορισμένες (12 και 19 αντίστοιχα), και κατά συνέπεια εξυπηρετούνται εξαιρετικά επιβαρυμένες περιπτώσεις.
Οι δομές φιλοξενίας στο Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) δεν φιλοξενούν ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS, καθώς προαπαιτείται η συναινετική εξέταση για HIV/AIDS και αποκλείονται οι άνθρωποι που είναι θετικοί.
Στην ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ που ασχολείται με τους αστέγους, αν και δεν υπάρχει μια σαφής διαδικασία όπως αυτή στο ΚΥΑΔΑ, γενικά δεν έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS στις πολύ περιορισμένες θέσεις που παρέχουν (7), ενώ οι επιμέρους δομές που συνεργάζονται με την ΚΛΙΜΑΚΑ απευθύνονται σε άλλες κατηγορίες πολιτών, όπως πρώην τρόφιμους ιδρυμάτων ψυχικής υγείας.
Γίνεται τέλος κατ’ εξαίρεση εξυπηρέτηση ειδικών περιπτώσεων ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS με επιχορήγηση βραχυχρόνιας διαμονής σε ξενοδοχεία τόσο από το «Γραφείο ψυχοκοινωνικής στήριξης και ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων» του ΚΕΕΛΠΝΟ, όσο και από την PRAKSIS.
Με την κατάργηση των Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, οι οποίοι παρείχαν στον ευρύ πληθυσμό επιλογές επιδότησης ενοικίου και στεγαστικού δανείου, οι παροχές στέγασης είναι σχεδόν ανύπαρκτες για έναν άνθρωπο που ζει με HIV/AIDS.
Στην περίπτωση των ανθρώπων που κάνουν και χρήση ναρκωτικών ουσιών, η κατάσταση γίνεται ακόμα δυσκολότερη, αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα λόγω της χρήσης ενώ παράλληλα αποκλείονται και από τις δομές φιλοξενίας για οροθετικούς του ΚΕΕΛΠΝΟ, καθώς προϋποθέτουν το άτομο να έχει απεξαρτηθεί, κάτι που είναι μάλλον αδύνατο να συμβεί όσο εξακολουθεί να ζει στον δρόμο.
Έτσι λοιπόν, οι ελλείψεις σε προγράμματα για την κάλυψη βασικών αναγκών για οροθετικά άτομα, οδηγούν τους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS και δεν έχουν στέγη στο να αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα κάλυψης των αναγκών τους αλλά και επιβίωσης, καθώς κάποιος ή κάποια που ζει στο δρόμο εάν δεν μπορεί πρώτα να καλύψει τις απόλυτα βασικές για την επιβίωση ανάγκες, όπως στέγη, τροφή, ρουχισμός, θα είναι μάλλον απίθανο να έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, στην θεραπεία και στις κοινωνικές παροχές που δικαιούται. Επιπλέον, οι ελλείψεις αυτές λειτουργούν ανατρεπτικά και στην πρόληψη του HIV/AIDS, καθώς έχουμε οροθετικούς/ές που ζουν στο δρόμο, χωρίς πρόσβαση στην αντιρετροϊκή θεραπεία, με μεγάλη πιθανότητα να μοιράζονται σύριγγες εάν κάνουν χρήση και δεν έχουν πρόσβαση σε δωρεάν σύριγγες, ή να εκδίδονται εξαναγκαστικά προκειμένου να επιβιώσουν, συχνά χωρίς να έχουν επιλογή στην χρήση προφυλακτικού (λαμβάνοντας υπόψιν ότι μεγάλο ποσοστό των "πελατών" απαιτούν την μη χρήση προφυλακτικού).
Η πραγματική "Υγειονομική Βόμβα" λοιπόν (όπως ακούμε κατά καιρούς να χαρακτηρίζονται άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS, μετανάστες, εκδιδόμενα άτομα κλπ) δεν είναι οι οροθετικοί/ές αλλά οι διακρίσεις, η αμέλεια και οι τραγικές ελλείψεις σε δομές και προγράμματα πρόνοιας και πρόληψης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση όλων κατ'αρχήν στην δωρεάν, ανώνυμη και συναινετική εξέταση για HIV (και όχι υποχρεωτικούς ελέγχους και πογκρόμ που μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχουν) και την κάλυψη των βασικών για την επιβίωση αναγκών των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS, πράγματα που δυστυχώς, απέχουν πολύ από την σημερινή Ελληνική πραγματικότητα.
*το κείμενο γράφτηκε με πληροφορίες από τον Σύλλογο Οροθετικών "Θετική Φωνή"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου