AIDS Memorial Quilt - Το μεγαλύτερο μνημείο για το HIV/AIDS επιστρέφει στη Νέα Υόρκη.

Τον Ιούνιο του 1987, μια μικρή ομάδα αγνώστων μαζεύτηκε στο Σαν Φρανσίσκο προκειμένου να καταγράψουν ζωές που φοβούνταν πως η ιστορία θα παραμελήσει. Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν ένα μνημείο για όσους και όσες είχαν πεθάνει από AIDS και να συμβάλλουν με αυτό τον τρόπο στο να κατανοήσουν οι άνθρωποι την ασθένεια αυτή και τις συνέπειες της. Η καταγραφή αυτή αποτέλεσε πηγή για την συλλογή ονομάτων για το "AIDS Memorial Quilt".

Η ιδέα για το μνημείο "AIDS Memorial Quilt" συνελήφθη το Νοέμβριο του 1985 από τον γκέι ακτιβιστή Cleve Jones. 



Από το 1978, τη χρονιά που δολοφονήθηκαν ο Harvey Milk και ο Δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο, George Moscone, o Jones είχε βοήθησε να διοργανωθεί πορεία με κεριά εις μνήμην τους η οποία γινόταν έπειτα ετησίως. Ενώ σχεδίαζε την πορεία του 1985, έμαθε ότι πάνω από 1.000 άνθρωποι στο Σαν Φρανσίσκο είχαν πεθάνει από AIDS. Ζήτησε από καθεμία και καθέναν από τους συμμετέχοντες να γράψει σε πλακάτ τα ονόματα των φίλων και αγαπημένων τους που είχαν πεθάνει από AIDS. Στο τέλος της πορείας, ο Jones και άλλοι ακτιβιστές και ακτιβίστριες έδεσαν μεταξύ τους και κρέμασαν αυτά τα πλακάτ από το Ομοσπονδιακό Κτίριο της πόλης. Έμοιαζαν με ένα πάπλωμα (quilt) ραμμένο από διαφορετικά κομμάτια υφάσματος.

Εμπνευσμένοι/ες από αυτό το θέαμα, άρχισαν να κάνουν σχέδια για ένα μεγαλύτερο τέτοιο μνημείο το οποίο δημιουργήθηκε ένα χρόνο αργότερα και από τότε εμπλουτίζεται και εκτίθεται σε διάφορα μέρη μέχρι και σήμερα στην μνήμη των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους από το HIV/AIDS.

Στις 11 Αυγούστου 2014 το AIDS Memorial Quilt επέστρεψε και εκτέθηκε στην Νέα Υόρκη μετά από 12 χρόνια (εικόνες). 


Μπορείτε να το δείτε και online, εδώ: http://www.aidsquilt.org/



Να μην μείνει κανείς πίσω: 20η Διάσκεψη για το AIDS - Η Διακήρυξη της Μελβούρνης


Μαζευτήκαμε στην Μελβούρνη, το παραδοσιακό σημείο συνάντησης των αντιπρόσωπων των Wurundjeri, Boonerwrung, Taungurong, Djajawurrung και Wathaurung, τους πρώτους κάτοικους των τοποθεσιών και θεματοφύλακες του Έθνους Kulin. Σκοπός μας είναι να κάνουμε απολογισμό της προόδου της παγκόσμιας απόκρισης στα θέματα του HIV και της μελλοντικής κατεύθυνσης μας στην 20η Διεθνή Διάσκεψη για το AIDS, AIDS 2014.
Εμείς, που υπογράφουμε και ασπαζόμαστε αυτή την προκήρυξη, διαβεβαιώνουμε πως η εξάλειψη των διακρίσεων είναι αναγκαία στην διαμόρφωση αποτελεσματικών προγραμμάτων δημόσιας υγείας, όσον αφορά τον HIV, τα οποία βασίζονται σε μελέτες και τεκμήρια και λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα που σχετίζονται με το φύλο.
Για να υπερνικήσουμε τον HIV και να πετύχουμε καθολική πρόσβαση στην πρόληψη, στη θεραπεία, στη φροντίδα και στην υποστήριξη, κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να βιώνει διακρίσεις και ποινικοποίηση εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της εθνικότητας, της αναπηρίας, της θρησκείας και των πνευματικών πεποιθήσεων, της χώρα καταγωγής, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου, της κατάστασης ως εργαζόμενος στο χώρο του σεξ, ως φυλακισμένος ή κρατούμενος, ως πρώην ή ενεργός χρήστης παράνομων ουσιών, ή εξαιτίας του ότι ζει με τον HIV.
Διαβεβαιώνουμε πως όλοι και όλες οι γυναίκες, άντρες, διεμφυλικές/οι, μεσοφυλικές/οι ενήλικες και παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα και και δικαιούνται ίση πρόσβαση στην πρόληψη, φροντίδα, θεραπεία, πληροφορίες και υπηρεσίες για τον HIV. Η διεκδίκηση της ισότητας των φύλων είναι απαραίτητη για μια απόκριση στον HIV που πραγματικά ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτών που την έχουν περισσότερο ανάγκη. Επιπλέον, άτομα που είχαν ή συνεχίζουν να εργάζονται στον χώρο του σεξ, που είχαν χρησιμοποιήσει ή συνεχίζουν να χρησιμοποιούν παράνομες ουσίες, έχουν τα ίδια ακριβώς δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής υπηρεσιών που αφορούν τον HIV με σεβασμό στην ανωνυμία και το απόρρητο τους.
Εκφράζουμε την κοινή και βαθιά ανησυχία μας για την συνεχιζόμενη επιβολή επιβλαβών νόμων που ευνοούν τη βία, τον στιγματισμό, τις διακρίσεις και την ποινικοποίηση, και οι οποίοι οδηγούν σε πρακτικές και πολιτικές που αυξάνουν την ευπάθεια στον HIV. Αυτοί οι νόμοι, οι πολιτικές και οι πρακτικές ενθαρρύνουν την άσκηση ακραίας βίας ενάντια σε περιθωριοποιημένους πληθυσμούς, ενισχύουν το στίγμα και υπονομεύουν τα προγράμματα κατά του HIV. Γι’ αυτούς τους λόγους αποτελούν τεράστια βήματα οπισθοδρόμησης όσον αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πρόσβαση στο σύστημα υγείας τόσο για τους ανθρώπους που ζουν με τον HIV όσο και για τις ευπαθείς ομάδες.
Σε περισσότερες από 80 χώρες υπάρχουν απαράδεκτοι νόμοι που ποινικοποιούν ανθρώπους βασιζόμενοι στον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών, διεμφυλικών και μεσοφυλικών έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως και οι υπόλοιποι. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι, και είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας των ανθρώπων.
Οι πάροχοι υγείας που κάνουν διακρίσεις στους ανθρώπους που ζούνε με τον HIV ή σε ευπαθείς ομάδες παραβιάζουν το ηθικό τους καθήκον να φροντίζουν και να περιθάλπουν όλους τους ανθρώπους χωρίς εξαιρέσεις.
Συνεπώς καλούμε σε άμεση και ενωμένη δράση ενάντια σε αυτές τις πρακτικές που στιγματίζουν και κάνουν διακρίσεις, και προτρέπουμε όλες τις πλευρές να υιοθετήσουν πιο ισότιμες και αποτελεσματικότερες προσεγγίσεις κάνοντας τα ακόλουθα βήματα:
  • Οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν τους καταπιεστικούς νόμους και να τερματίσουν τις πολιτικές που προωθούν πρακτικές διακρίσεων και στιγματισμού οι οποίες αυξάνουν την ευπάθεια στον HIV, και ταυτόχρονα να προωθούν νόμους που προωθούν ενεργά την ισότητα.
  • Όσοι χαράσσουν πολιτικές και βρίσκονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων δεν πρέπει να χρησιμοποιούν διεθνή συνέδρια υγείας ή συναντήσεις ως βήμα για να προωθούν νόμους και πολιτικές που ευνοούν τις διακρίσεις και που υπονομεύουν τη δημόσια υγεία και ευημερία.
  • Οργανώσεις που προωθούν την μη-ανεκτικότητα και τις διακρίσεις -όπως τον σεξισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία- ενάντια σε άτομα ή ομάδες, πρέπει να αποκλείονται από επιχορηγήσεις προγραμμάτων για τον HIV.
  • Όλοι οι πάροχοι υγείας πρέπει να συμμορφωθούν σε ένα πλαίσιο πολιτικών χωρίς διακρίσεις ως προϋπόθεση για προγράμματα επιχορήγησης που αφορούν τον HIV.
  • Οι στρατηγικές περικοπές χρηματοδότησης, όπως η δέσμευση των ΜΚΟ στις ΗΠΑ να υιοθετούν πολιτικές ενάντια στην πορνεία για να συνεχίσουν να επιχορηγούνται ή η απαγόρευση αγοράς συριγγών και βελόνων, πρέπει να σταματήσουν καθώς εμποδίζουν ενεργά τον αγώνα για την καταπολέμηση του HIV, των Σεξουαλικά Μεταδιδόμενων Νοσημάτων (ΣΜΝ), και της ηπατίτιδας C στους εργαζόμενους του σεξ και στους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών.
  • Όλοι οι άνθρωποι που υπογράφουν αυτή τη Διακήρυξη οφείλουν να δεσμευτούν για την διεκδίκηση και συνηγορία στη βάση των αρχών της συμμετοχής, κατά της ποινικοποίησης, κατά των διακρίσεων και υπέρ της ανεκτικότητας.
Κλείνοντας, επιβεβαιώνουμε την αμετάκλητη αφοσίωσή μας στη δικαιοσύνη και στην καθολική πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και θεραπείας, και υποστηρίζουμε την αυτονόητη αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να επωφελούνται των δικαιωμάτων και της προστασίας που προβλέπονται από τις διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το τέλος του AIDS μπορεί να έρθει μόνο εάν καταφέρουμε να καταπολεμήσουμε τα εμπόδια της ποινικοποίησης, του στίγματος και των διακρίσεων που παραμένουν οι βασικότεροι παράγοντες εξάπλωσης της επιδημίας.  
Υπογράψτε την Διακήρυξη εδώ: 

Συνέντευξη: Ζακ Κωστόπουλος "Να συμμετέχουμε, να είμαστε ορατοί και ορατές"

Συνέντευξη στον Αντρέα Ιωαννίδη για το "Ροζ Καφενείο" που κυκλοφορεί: 

Ζαχαρίας (Ζακ) Κωστόπουλος, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Π.Ν.ΟΙΚ.Α, με υποψήφια Δήμαρχο Αθηναίων την Ιωάννα Κοντούλη. 








Πώς πήρες την απόφαση να κατέβεις ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι κάτι που είχα σκεφτεί ή σχεδιάσει, καθώς δεν είμαι πολιτικός, αν και πιστεύω πως κάθε άνθρωπος είναι πολιτικό ον είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι. Ως ακτιβιστής που ασχολούμαι με τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως σε ό,τι αφορά ζητήματα ΛΟΑΤ και οροθετικότητας, όντας και ο ίδιος ανοιχτά γκέι και οροθετικός, πιστεύω πως σε έναν συνδυασμό όπως η Π.Ν.ΟΙΚ.Α. θα έχω την ευκαιρία να θέσω και να ακουστούν αυτά τα θέματα και να συμβάλλω στη διαμόρφωση ενός πιο «πολύχρωμου», πιο ποικιλόμορφου δημοτικού συμβουλίου. Γενικά πιστεύω πως οι άνθρωποι, που ανήκουμε σε κοινωνικές ομάδες που υφίστανται διακρίσεις και που θέλουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό, καλό είναι να ασχολούμαστε με τα κοινά, τόσο γιατί αυξάνεται έτσι η ορατότητά μας όσο και γιατί δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στο ότι θα καλυτερεύσουν οι άλλοι τα πράγματα για εμάς, χωρίς εμάς. Πρέπει να συμμετέχουμε, να είμαστε ορατοί και ορατές, να ακούγονται και οι δικές μας φωνές. Έτσι, λοιπόν, είπα να το κάνω.

Τι διαφορετικό έχει η υποψηφιότητά σου από των υπόλοιπων υποψήφιων δημοτικών συμβούλων;


Ε, δεν είμαστε και πολλοί οι ανοιχτά ΛΟΑΤ και οροθετικοί υποψήφιοι! Δεν είμαι βέβαια και ο μόνος και αυτό είναι καλό. Λέμε πια, όλο και περισσότερο πως είμαστε κι εμείς εδώ, διεκδικούμε ορατότητα, διεκδικούμε τη συμμετοχή μας στα κοινά, διεκδικούμε πολυχρωμία. Βέβαια δεν καλώ κανέναν και καμία να ψηφίσει με βάση τη σεξουαλική ταυτότητα ή την οροθετικότητα. Θεωρώ όμως, πως έχοντας την εμπειρία και τις γνώσεις που έχω αποκτήσει μέσα από τη συμμετοχή και τη δουλειά μου σε οργανώσεις ΛΟΑΤ και οροθετικών, όντας εργαζόμενος στον τομέα της πρόληψης του HIV, να βοηθήσω στο να έχουμε έναν Δήμο που θα χειρίζεται με σεβασμό αυτά τα θέματα, που θα μας υπολογίζει, που δε θα κάνει διακρίσεις όπως το να αποκλείει οροθετικούς αστέγους από τις δομές φιλοξενίας του ή από το να μην κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να μπορούμε ως ΛΟΑΤ άτομα να ζούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα στην πόλη και να μην αντιμετωπιζόμαστε ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ας μη θυμούνται πως υπάρχουμε μόνο όταν ζητούν την ψήφο μας λίγο πριν από τις εκλογές.

Γιατί κάποιος να ψηφίσει τον συνδυασμό με τον οποίο κατεβαίνεις;

Θα σου πω γιατί έπεισε εμένα: Η «Π.Ν.ΟΙΚ.Α. – Πρωτοβουλία για μια Νέα και Οικολογική Αθήνα», είναι μια πρόταση για την Αθήνα, τελείως διαφορετική από τις υπόλοιπες. Λειτουργεί με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της συνδιαμόρφωσης. Αυτό σημαίνει πως οι θέσεις, οι δράσεις, η επίλυση των προβλημάτων θα πρέπει να γίνονται με τη συμμετοχή των συλλογικοτήτων που δρουν και τους ανθρώπους που ζουν στην πόλη ώστε να έχουμε λόγο στη λήψη αποφάσεων που μας αφορούν. Σημαίνει επίσης πως όσοι και όσες λάβουν θέσεις στα όργανα του Δήμου, εναλλάσσονται στη διάρκεια της θητείας τους, ώστε να συμμετέχουν όλοι και όλες σε θέσεις που συνεπάγονται ευθύνες. Λειτουργεί με απόλυτο σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Είναι αντίθετη με τη λογική της ανάθεσης, του ψήφισέ με για να αλλάξω εγώ τα πράγματα για σένα. Το ζητούμενο είναι η συμμετοχή. Να μη μείνεις μόνο στο να ψηφίσεις, αλλά να έρθεις και να το κάνουμε μαζί. Θέλει να είναι μια παράταξη ΜΕ τον Δήμο και όχι ΓΙΑ τον Δήμο. Όπως είπε και η Ιωάννα Κοντούλη, που είναι η υποψήφια Δήμαρχος: «Στην προσπάθεια αυτή δεν επενδύουμε τόσο στις κομματικές στηρίξεις, όσο στην πλαισίωσή μας από ανθρώπους που νιώθουν ότι είναι ελκυστικό να συνδιαμορφώνουν και να αγωνίζονται καλυτερεύοντας τη ζωή τους και όχι να χειροκροτούν όσους τους κάνουν τη ζωή αβάστακτη για το προσωπικό τους συμφέρον και πλουτισμό αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους και το περιβάλλον ως αναλώσιμα».

Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου στην υποψηφιότητά σου και ποια προς τον συνδυασμό που έχεις επιλέξει;

Προς το παρόν, προσωπικά, μόνο θετικά και ενθαρρυντικά σχόλια έχω ακούσει, αλλά είμαι προετοιμασμένος και για το αντίθετο καθώς ξέρω πως, πολλές φορές, το διαφορετικό τρομάζει και πως ζούμε σε μιαν κοινωνία όπου η ομοφοβία και το στίγμα του HIV είναι εντονότατα. Όσο για τον συνδυασμό, επίσης τα λόγια και η συμμετοχή είναι ενθαρρυντικά.

Είναι σωστό τα πολιτικά κόμματα να θυμούνται τις Δημοτικές Εκλογές 4–5 μήνες πριν, όταν θέλουν να εκλέξουν Δημάρχους;

Φυσικά και όχι! Αυτό είναι και ένα από τα κακώς κείμενα της πολιτικής και των εκλογών. Μας θυμούνται, κυρίως προεκλογικά, είτε μιλάμε για Αυτοδιοικητικές και Ευρωεκλογές, είτε για Εθνικές. Η Π.Ν.ΟΙΚ.Α. δημιουργήθηκε τώρα, με αφορμή αυτές τις Εκλογές αλλά όχι με μόνο στόχο αυτές. Δημιουργήθηκε για να μείνει, άσχετα με το αποτέλεσμα και να θέσει βάσεις και για το μέλλον.

Οι εκάστοτε δημοτικές παρατάξεις δε θα έπρεπε να είναι ενεργές συνεχώς και να είναι αρωγοί στην καλυτέρευση της ζωής στην πόλη τους;

Ακριβώς έτσι θα έπρεπε να είναι! Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη απάντηση, εμείς δεν κοιτάμε μόνο τις Εκλογές, αλλά να στήσουμε κάτι που θα έχει συνεχή παρουσία στην πόλη με δράσεις που θα ενισχύουν τη συμμετοχή των ανθρώπων της πόλης στην καλυτέρευση της ζωής τους. Οι παρατάξεις θα πρέπει να είναι πυρήνες πολιτισμού και αλληλεγγύης και να ενεργούν σε μόνιμη βάση, όχι ως προεκλογικά πυροτεχνήματα.

Πιστεύεις ότι οι Δημοτικές Εκλογές θα έπρεπε να διεξάγονται μακριά από οποιεσδήποτε κομματικές παρεμβάσεις;


Αυτό είναι, μάλλον, αναπόφευκτο αλλά μπορούμε να το περιορίσουμε συμμετέχοντας και στηρίζοντας συνδυασμούς που λειτουργούν με βάση τον άνθρωπο και το περιβάλλον και όχι τα κόμματα. Η Π.Ν.ΟΙΚ.Α. μπορεί να έχει την στήριξη των Οικολόγων Πράσινων, αλλά χωρίς να την καπελώνουν. Οι θέσεις και οι προτάσεις διαμορφώνονται από εμάς, «από τα κάτω» που λέμε, και δε φοράμε έτοιμες λύσεις που μας δίνουν οι άλλοι. Συνδιαμορφώνουμε και προτείνουμε τις δικές μας.

Σε ποιο κοινό απευθύνεται η υποψηφιότητά σου και πώς θα το προσεγγίσεις;

Αν εξαιρέσουμε ομοφοβικούς, ρατσιστές και φασίστες (που εκ των πραγμάτων αποκλείονται), σε όλες και σε όλους! Ετοιμάζουμε διάφορες θεματικές δράσεις σε όσα το δυνατόν περισσότερα δημοτικά διαμερίσματα
μπορέσουμε μέχρι τις Εκλογές, οι οποίες όμως θα συνεχιστούν και μετά. Κατά τα άλλα, το προσεγγίζω με αγάπη και χαμόγελο.

Ποιος είναι ο εκλογικός στόχος του συνδυασμού σας;

Στοχεύουμε στο να πάμε όσο καλύτερα γίνεται, με τις δυνάμεις που έχουμε.

Τι θέσεις έχει η Π.Ν.ΟΙΚ.Α. για το θέμα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ πολιτών;

Όπως αναφέρεται και στη Διακήρυξη, θέλουμε μια πόλη για τους ανθρώπους που την κατοικούν, ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία, χρώμα, σεξουαλική ταυτότητα και ταυτότητα φύλου. Μιαν πόλη και μια χώρα ανοιχτή που θα σέβεται και θα αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και εμείς οι ΛΟΑΤ πρέπει να έχουμε πλήρη ισότητα απέναντι στους νόμους και τους θεσμούς και τίποτα λιγότερο. Πρέπει να μπορούμε να κυκλοφορούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα στην πόλη, όπως και παντού, χωρίς τον φόβο πως αυτό θα γίνει αιτία για να υποστούμε διακρίσεις, επιθέσεις ή λογοκρισία.

Ένα τελευταίο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες αλλά και σε όσους ψηφίζουν Αθήνα;

Κατ’ αρχήν να ψηφίσετε! Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μεγάλη απογοήτευση από την πολιτική και τα κόμματα, ακόμα και αυτά του λεγόμενου «προοδευτικού» χώρου, αλλά η λύση δεν είναι να απαξιώσουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες όπως είναι αυτή των εκλογών, αλλά να συμμετέχουμε στηρίζοντας αυτό που πιστεύουμε καλύτερο. Και μετά να μη μείνουμε μόνο στην ψήφο. Οι αλλαγές δε γίνονται μόνο με το να ρίξουμε ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη, ούτε με το να απέχουμε και να αφήνουμε έτσι χώρο στο να διαιωνίζεται η ίδια κατάσταση. Θέλει τη διαρκή και ενεργή συμμετοχή όλων μας σε ό,τι μας αφορά. Να συμμετέχουμε, να μιλάμε, να ακουγόμαστε αλλά και να ακούμε.


Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το τεύχος εδώ:
 http://www.gayworld.gr/lgbtpress/rozkafeneio/RK27.pdf

Ο συντηρητισμός βλάπτει σοβαρά τη σεξουαλική υγεία.

"Σε ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών για το AIDS, ο καθηγητής και Ακαδημαϊκός Νικ. Ματσανιώτης είπε και τα εξής: «Η έμφαση στο προφυλακτικό υποβάθμισε ένα άλλο πολύ σημαντικό μήνυμα. Το μήνυμα ότι η σεξουαλική αποχή και η απόλυτα πιστή μονογαμική σχέση δεν είναι απλώς ασφαλέστερα από τα προφυλακτικά είναι απολύτως ασφαλή! Το προφυλακτικό επομένως είναι για τους «ακρατείς», όχι όμως και πάντοτε ασφαλές."

Το παραπάνω κειμενάκι είναι από το site της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Από την Εκκλησία βέβαια δεν περιμένεις και τίποτα καλύτερο, αλλά δεν είναι μόνο αυτή που ασπάζεται και προωθεί την μονογαμία ως πρόληψη. Εξάλλου αυτά δεν τα είπε ιερέας αλλά...Ακαδημαϊκός! Και είναι κάτι που το ακούμε δυστυχώς συχνά. Το έχουμε ακούσει, στην τηλεόραση, ακόμα και από την πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ, κα Κρεμαστινού σε απευθείας σύνδεση με τον μεσαίωνα.

Είναι αναμενόμενο σε κοινωνίες όπως η Ελληνική όπου κυριαρχούν ο σκοταδισμός η Εκκλησία και η αγία οικογένεια, η υπέρτατη αξία της μονογαμίας και του γάμου να παρουσιάζεται ως η απόλυτη ασφάλεια. Και δεν μπορεί φυσικά η αγιοποιημένη μονογαμική και σταθερή σχέση και ο γάμος να αποτελεί αιτία κακού. Δεν μπορεί να συνδέεται με σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Αυτά είναι για τους ανώμαλους, τα πρεζόνια, τις άπιστες, εκείνους και εκείνες δηλαδή που τα θα τους συμβούν ως τιμωρία και φυσικό επακόλουθο του έκλυτου βίου τους. Γι'αυτό άλλωστε δεν αφρίζουν οι περισσότεροι παπάδες και πιστοί στην ιδέα των ομόφυλων γάμων; Για να μην σπιλώσουμε οι ανώμαλες την ιερότητα του θεσμού που αποκλείεται να επιτρέψουν, όσο περνάει από το χέρι τους, να συνδεθεί με οτιδήποτε δεν είναι παραδοσιακό, αγνό και αμόλυντο.


Ναι, το σεξ χωρίς προφύλαξη σε μια μονογαμική σχέση ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν έχουν κανένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα ,η πρώτη σκέψη είναι πως δεν περιέχει κίνδυνο.

Άρα το πρόβλημα που είναι;

Το πρόβλημα είναι, πως διαδίδοντας την μονογαμία ως μέθοδο πρόληψης και απόλυτης ασφάλειας (ασφαλέστερο και από προφυλακτικό, σου λέει) δημιουργείς την πεποίθηση πως μια μονογαμική σχέση είναι εξ ορισμού, απόλυτα ασφαλής. Άρα, οδηγεί στην πεποίθηση πως εφόσον κάνω μονογαμικές σχέσεις, δεν κινδυνεύω και ο HIV δεν με αφορά. Είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους "άλλους", στις "τσούλες", στους "ασταθείς". Έτσι, οι άνθρωποι που έχουν πειστεί γι'αυτό δεν ενημερώνονται, δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικό, δεν εξετάζονται και φυσικά ούτε μιλάνε, ούτε ρωτάνε για εξετάσεις και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα πριν προχωρήσουν σε απροφύλακτο σεξ. Σε περίπτωση δε "απιστίας", όπου αν δεν χρησιμοποιηθεί ή σπάσει το προφυλακτικό μπορεί να προκύψει κάποια μετάδοση, σπάνια θα ενημερώσουν τον/την σύντροφο, ενώ το σεξ χωρίς προφύλαξη μπορεί να συνεχίζεται κανονικά και με τις ευλογίες του Κυρίου. Γιατί ο σωστός ο Έλληνας οικογενειάρχης (και όχι μόνο), την υποκρισία, το ψέμα και τα μυστικά δεν τα φοβάται. Την αποκάλυψη της αλήθειας τρέμει, μην και μαθευτεί η απιστία και τι θα πει ο κόσμος.

Ας μην ξεχνάμε τους χιλιάδες των - μονογαμικών κατά τα άλλα - νοικοκυραίων που σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ έσπευσαν πανικόβλητοι να εξεταστούν μετά την διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, όπου η Πολιτεία καταπάτησε κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών αυτών για να προειδοποιήσει τον νοικοκυραίο (που ο ίδιος πληρώνει και παραπάνω για να μην βάλει προφυλακτικό) και να περάσει το εντελώς λανθασμένο μήνυμα πως μόνο όποιος έχει κάνει σεξ μαζί τους μπορεί να κινδυνεύει. Οι υπόλοιποι, κοιμάστε ήσυχοι!

Μεγάλο μέρος των κρουσμάτων, προκύπτει όντως μέσα σε σχέσεις, καθώς όταν εμπιστεύεσαι τυφλά και έχεις κι απο πάνω την πεποίθηση ότι εφόσον είναι σχέση δεν κινδυνεύεις, την πατάς και πιο εύκολα. Ενώ από την άλλη, είναι πολύ πιο σύνηθες οι άνθρωποι που δεν έχουν σταθερές ερωτικές σχέσεις και που αυτοί και αυτές στιγματίζονται ως ανώριμοι, ανεύθυνες, επικίνδυνοι να είναι περισσότερο ενημερωμένοι/ες, να παίρνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις και να εξετάζονται τακτικά, εφόσον φυσικά μιλάμε για ανθρώπους ενημερωμένους, που λειτουργούν με συναίσθηση της πραγματικότητας και των κινδύνων. Να τηρούν δηλαδή μια πολύ πιο υπεύθυνη στάση από τους "μονογαμικούς" και τις "μονογαμικές" που έχουν πειστεί πως δεν τους αφορά. Αλλά για να είναι ενημερωμένος κάποιος ή κάποια, θα πρέπει το μήνυμα της πρόληψης που θα λάβει, να μην είναι ή μονογαμία ή τίποτα. Ούτε ή καπότα ή τίποτα. Μια ώριμη και χρήσιμη συζήτηση για ασφαλέστερο σεξ, πρέπει να είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Οι οργανώσεις και οι μη κρατικές δομές που δουλεύουν στον τομέα της πρόληψης και κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, έχουν περιορισμένες δυνατότητες και δεν αρκούν.

Για εμάς τους αμαρτωλούς και ανώμαλους, η Εκκλησία, η Πολιτεία και κάθε συντηρητικό μέσο που θέλει να μιλάει και για πρόληψη δεν έχει να πει τίποτα. Ή μονογαμία, νηστεία και προσευχή ή είσαι καταδικασμένος, δακτυλοδεικτούμενη και κόψε το λαιμό σου. Δεν είναι τυχαίο που το ΚΕΕΛΠΝΟ κωλύεται να μιλήσει ή να κάνει καμπάνιες για ασφαλέστερο σεξ όταν στο Διοικητικό του Συμβούλιο υπάρχει παπάς, ούτε που δεν μπαίνει στα σχολεία η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, όταν μιλάμε για Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Φυσικά και δύο (ή περισσότεροι/ες) συναινούντες ενήλικες που είναι ή δεν είναι σε σχέση, μπορούν να συναποφασίσουν για την μη χρήση προφυλακτικού. Αλλά καλό θα ήταν, αυτό να γίνεται με συναίσθηση του ρίσκου και με την προϋπόθεση της ειλικρινούς επικοινωνίας μεταξύ τους, της εξέτασης (λαμβάνοντας υπόψιν και το "παράθυρο" των τριών μηνών όσο αφορά το τεστ HIV) και να μην βγει από το πρόγραμμα ο προληπτικός έλεγχος ακόμα και κατά την διάρκεια μιας σταθερής σχέσης. H τυφλή πίστη και εμπιστοσύνη, ποτέ δεν βγήκαν σε καλό.

Μπορείς επίσης, να μην είσαι μονογαμικός/η ή σε σχέση, να κάνεις όσο σεξ θέλεις και με όποιους και όποιες θέλεις, κάνοντας το με ασφάλεια, υπευθυνότητα και ειλικρίνεια προς τον εαυτό σου και τους άλλους, εφόσον φυσικά μπορείς να είσαι και κατάλληλα ενημερωμένος/η και έχεις επαρκή πρόσβαση σε υπηρεσίες πρόληψης και υγείας, πράγμα που δυσκολεύουν οι συντηρητικές πρακτικές, στάσεις και νοοτροπίες που κυριαρχούν και που έχουν ανάγει τον συντηρητισμό σε...μέθοδο πρόληψης, βάζοντας στο περιθώριο όποια και όποιον ξεφεύγει από έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ζωής, παραβλέποντας το γεγονός πως στην ουσία δεν υπάρχουν ομάδες αλλά συμπεριφορές υψηλού κινδύνου.

Αν λοιπόν δεν μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για την σεξουαλικότητα, χωρίς ταμπού, συντηρητισμούς και παλαιοληθικές αντιλήψεις δεν μπορούμε να μιλάμε για πρόληψη του HIV και των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Δεν μπορούμε να μιλάμε για σεξουαλική υγεία με όρους μεσαίωνα, παρά μόνο με ειλικρίνεια και επιστημονική γνώση.

Ο εχθρός δεν είναι το σεξ, αλλά η άγνοια και ο σκοταδισμός.





Συμπαράσταση στους οροθετικούς κρατούμενους του Νοσοκομείου Κορυδαλλού


Αθήνα, 4 Μαρτίου 2014
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή», το Κέντρο Ζωής και η PRAKSIS εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των κρατουμένων στο Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» των Φυλακών Κορυδαλλού και απαιτούν από τους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς να εξετάσουν τα εύλογα αιτήματά τους και να δώσουν λύσεις στα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Οι κρατούμενοι στο Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» συνεχίζουν τη διαμαρτυρία τους από τις 17 Φεβρουαρίου, με αποχή από το συσσίτιο αλλά και από τις φαρμακευτικές τους αγωγές (οροθετικοί κρατούμενοι) ζητώντας βελτίωση στις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης τους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και απαραίτητες εξετάσεις, επίλυση του προβλήματος της φυματίωσης, επέκταση του ευεργετήματος που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή ώστε να περιλαμβάνει και καταδικασθέντες με μεγαλύτερες ποινές κ.α. Το νοσοκομείο ενώ έχει δυναμικότητα 60 κλινών, στοιβάζει πλέον 215 ασθενείς εκ των οποίων 130 οροθετικοί. Οι υποσχέσεις για καλυτέρευση των συνθηκών στο νοσοκομείο έχουν διαδεχθεί η μία την άλλη εδώ και πολύ καιρό δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Οι τρεις οργανώσεις θέλουμε να επισημάνουμε τους κινδύνους που διατρέχει ο κάθε οροθετικός κρατούμενος τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, ιδιαιτέρως από τη διακοπή της λήψης της αντιρετροϊκής αγωγής ως ένδειξη διαμαρτυρίας, και να υπενθυμίσουμε ότι η Πολιτεία είναι υπεύθυνη για την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων αυτών.

Αντί λοιπόν να παρθούν άμεσα μέτρα για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των κρατουμένων, βλέπουμε την εισαγγελία να εξαντλεί την αυστηρότητά της ασκώντας πειθαρχική δίωξη σε κρατούμενο, ο οποίος κατηγορείται για τη διαρροή φωτογραφικού υλικού μέσα από τους χώρους κράτησης προς τα ΜΜΕ με σκοπό τη δημοσιοποίηση του θέματος. Μάλιστα, όπως καταγγέλλει η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, κρατούμενος αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει κάτι που αντικατοπτρίζει την κλιμάκωση των προβλημάτων.Καλούμε άμεσα την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους υπό κράτηση ασθενείς συνανθρώπους μας.

Συμπεριλήφθηκε ο HIV στις παθήσεις για την εισαγωγή χωρίς εξετάσεις σε ΑΕΙ & ΤΕΙ


Μετά από συνεχείς προσπάθειες, για πρώτη φορά φέτος, η οροθετικότητα στον HIV συμπεριλαμβάνεται στις σοβαρές παθήσεις που θέτει ως προϋπόθεση το Υπουργείο Παιδείας για την εισαγωγή ατόμων, χωρίς εξετάσεις, στα ΑΕΙ.
Συγκεκριμένα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας  από 21/02/2014 οι «Πάσχοντες από Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS) υπό αντιρετροϊκή αγωγή» βρίσκονται ανάμεσα στους άλλους πάσχοντες από σοβαρές παθήσεις που μπορούν να εισαχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς εξετάσεις και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που απαιτεί το άρθρο 35 του Νόμου 3794/2009 (ΦΕΚ 156/τΑ’/4-9-2009).
Στο άρθρο 35 του Ν.3794/2009 αναφέρεται ότι οι Υποψήφιοι εισάγονται χωρίς εξετάσεις στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης πλην του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών  καθ' υπέρβαση του αριθμού εισακτέων σε ποσοστό 5% εφόσον είναι κάτοχοι τίτλου απόλυσης από Λύκειο ή αντίστοιχο Σχολείο της ημεδαπής ή αλλοδαπής.
Σε περίπτωση που ο αριθμός των αιτήσεων για κάθε Τμήμα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των θέσεων που αντιστοιχούν στο ποσοστό 5%, η εισαγωγή γίνεται με κριτήριο το μέσο γενικό βαθμό απόλυσης από το Λύκειο. Σε περίπτωση ισοβαθμίας προηγούνται οι υποψήφιοι που έχουν προγενέστερη σειρά προτίμησης ή οι μεγαλύτεροι σε ηλικία.
Περισσότερες πληροφορίες στην σελίδα του Υπουργείου Παιδείας