Το να μιλάς για την οροθετικότητά σου σε ανθρώπους με τους οποίους έκανες, κάνεις ή θέλεις να κάνεις σεξ είναι διαφορετικό και σχεδόν πάντα πιο περίπλοκο από το να μιλάς γι' αυτό σε φίλους, φίλες και συγγενείς. Γιατί όταν μπαίνει στην μέση το σεξ, τα πράγματα συνήθως περιπλέκονται, η ανασφάλεια και οι φοβίες είναι εντονότερα. Αν επιπλέον βάλεις και το hiv, ακόμη περισσότερο.
Πολλοί οροθετικοί/οροθετικές δυσκολεύονται ή φοβούνται να το πουν. Κάποιοι/κάποιες επιλέγουν να αναζητούν μόνο οροθετικούς/οροθετικές συντρόφους προκειμένου να αποφύγουν τη διαδικασία της αποκάλυψης ή γιατί έτσι νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Υπάρχει φυσικά και η επιλογή του να μην το πεις και απλά να πάρεις τις απαραίτητες προφυλάξεις. Αν πρόκειται, για παράδειγμα, για ένα one night stand ίσως δεν είναι απαραίτητο.
Από τη στιγμή που διαγνώστηκα, ήξερα ότι ο hiv θα έχει αντίκτυπο και στη σεξουαλική μου ζωή. Επίσης συνειδητοποίησα ότι πριν τη διάγνωσή μου, ο hiv σπάνια είχε αποτελέσει θέμα συζήτησης με τους μέχρι τότε συντρόφους μου. Κατάλαβα λοιπόν ότι αυτό πρέπει να αλλάξει και θεώρησα σωστό να ενημερώσω τους πρώην και να το λέω στους επόμενους υποψήφιους ερωτικούς συντρόφους. Και πιστεύω πως είναι καλύτερα να το λες εξ' αρχής. Έτσι κι αλλιώς, όποιος είναι να μείνει θα μείνει, και όποιος είναι να φύγει θα φύγει. Άρα, καλύτερα νωρίς, που δεν υπάρχουν ακόμη συναισθήματα, δεσμεύσεις και υποσχέσεις, για να γλιτώνουμε τα δράματα.
Ήξερα επίσης ότι θα αντιμετωπίσω και απόρριψη. Άλλωστε, έχοντας εμπειρία από γκέι site γνωριμιών είχα δει πως μια από τις δημοφιλέστερες απαιτήσεις στο «τι ψάχνεις;» μετά το «αρρενωπός και εκτός κυκλωμάτων» είναι το «υγιής και καθαρός» άρα όπως καταλαβαίνεις απ΄όπου και να το πιάσεις χαμένος βγαίνω! Ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι, αλλά είναι ενδεικτικό του τι κυκλοφορεί εκεί έξω. Τουλάχιστον σε τέτοιες περιπτώσεις ξέρεις ότι δεν αξίζει καν να μπεις στον κόπο.
Έτσι λοιπόν, ακολούθησε μια σειρά γνωριμιών με ανθρώπους με τους οποίους υπήρξε ερωτικό ενδιαφέρον και που κάποια στιγμή έπρεπε να διαλύσω το ροζ συννεφάκι και να μιλήσω για hiv. Οι αντιδράσεις διάφορες. Συνήθως αρχικά επικρατεί μια αμηχανία, άλλες φορές ακόμη και σοκ. Άλλος κοιτούσε γύρω του, σαν να περίμενε να του πουν ότι είναι στημένη φάρσα. Άλλος ζήτησε βιαστικά λογαριασμό. Ένας δεν μπορούσε να περιμένει ούτε αυτό, είπε «πρέπει να φύγω» και έφυγε. Ακόμα δεν έχω καταλάβει εάν τον τρόμαξε τόσο πολύ ο hiv ή δεν είχε λεφτά να πληρώσει και βρήκε πρόφαση να το αποφύγει. Υπήρξαν και οι πιο ευγενικοί: «βασικά, εγώ για φίλους ψάχνω», «είμαι ερωτευμένος με άλλον» και άλλα χαριτωμένα.
Φυσικά και δεν αντέδρασαν όλοι αρνητικά. Μάλιστα, οι αρνητικές αντιδράσεις και απορρίψεις ήταν λιγότερες από τις θετικές. Φυσικά θεωρώ πως παίζει ρόλο και το πώς θα το πεις, το πως κι εσύ ο ίδιος ή η ίδια αντιμετωπίζεις την οροθετικότητά σου. Όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, μπορείς να μιλάς για αυτό με ψυχραιμία και είσαι ενημερωμένος/ενημερωμένη έτσι ώστε να μπορείς να απαντήσεις σε τυχόν ερωτήσεις ή απορίες τα πράγματα μάλλον γίνονται λίγο ευκολότερα. Υπήρξαν και περιπτώσεις ανθρώπων που το είδαν ως κάτι θετικό, σαν μια ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για το hiv/aids και να συνειδητοποιήσουν ότι τους αφορά.
Αυτό που μάλλον δεν καταλαβαίνουν όσοι και όσες απορρίπτουν χωρίς δεύτερη σκέψη την πιθανότητα να εμπλακούν ερωτικά με έναν άνθρωπο που ζει με hiv, είναι πως το να κάνεις σεξ με κάποιον ή κάποια που το ξέρει και σου το λέει είναι πολύ πιο ασφαλές από το να μην ξέρεις. Πρώτον γιατί θα πάρετε σίγουρα τις απαραίτητες προφυλάξεις και δεύτερον, εάν το οροθετικό άτομο βρίσκεται σε πετυχημένη αντιρετροϊκή θεραπεία, μειώνεται κατά 96% η πιθανότητα μετάδοσης του ιού από το άτομο αυτό σε κάποιο άλλο.
Επιπλέον, για τους περισσότερους σεξουαλικά ενεργούς ανθρώπους, είναι δύσκολο να πουν με βεβαιότητα ότι δεν έχουν κάνει ποτέ σεξ με οροθετικό/ή. Πως μπορείς να το ξέρεις με σιγουριά; Εκτός εάν κάθε φορά που έκανες σεξ ζητούσες να δεις πρόσφατες ιατρικές εξετάσεις του/της συντρόφου και επιπλέον επαναληπτική εξέταση μετά από δύο μήνες, γιατί υπάρχει και το «παράθυρο», όπου δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη αντισώματα, άρα δεν μπορεί να γίνει διάγνωση. Κι εγώ πριν διαγνωστώ δεν ήξερα πως έχω κάνει σεξ με οροθετικό.
Καταλαβαίνω πως το να μιλάς για hiv με κάποιον ή κάποια που φλερτάρεις δεν είναι σέξι. Είναι όμως υπεύθυνο και ειλικρινές. Με το να εθελοτυφλούμε, να φοβόμαστε και να ζούμε σαν να μη μας αφορά μόνο κακό μπορούμε να κάνουμε. Είπαμε, η ασφάλεια είναι στο να ξέρεις. Και όταν ξέρεις μπορείς να μη φοβάσαι και να απολαμβάνεις περισσότερο τον έρωτα, το σεξ, τη συντροφικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου